اثرهای تنش شوری و آهن بر رشد، رنگیزه های فتوسنتزی و باندهای الکتروفورزی بابونه آلمانی (matricaria chamomilla l.) و بابونه رومی (anthemis nobilis l.)

به منظور بررسی اثرهای تنش شوری در حضور و عدم حضور عنصر آهن بر رشد، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و نیز تغییرات باندهای الکتروفورزی دو جنس بابونه آلمانی (matricaria chamomilla l.) و بابونه رومی (anthemis nobilis l.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1388 در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو جنس بابونه آلمانی و رومی به عنوان فاکتور a، چهار سطح شوری 0، 50، 100 و 150 میلی مولار نمک کلرید سدیم به عنوان فاکتور b و دو سطح تیمار آهن شامل 0 و 100 میکرومولار به عنوان فاکتور c در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری از شاهد تا 150 میلی مولار، از وزن تر و خشک اندام های هوایی کاسته و بر وزن تر و خشک ریشه افزوده شد. تیمار کمبود آهن نیز از وزن تر و خشک هر دو بخش هوایی و ریشه دو جنس بابونه کاست. البته تأثیر شوری بر رنگیزه های فتوسنتزی همراه با کاهش مقادیر کلروفیل a و b و افزایش مقدار کارتنوئیدها بود. در نبود آهن از میزان کلروفیل a به میزان 9/32% و کلروفیل b معادل 5/35% نسبت به تیمار شاهد (حاوی 100 میکرومولار آهن) کاسته شد. هر چند در دو سطح شوری 50 و 100 میلی مولار یک باند 42 کیلودالتونی در جنس بابونه رومی سنتز شد، اما در بالاترین سطح شوری (150 میلی مولار نمک کلرید سدیم) بیشتر باندهای پروتئینی آن حذف شدند. احتمالاً سطح 150 میلی مولار نمک کلرید سدیم خارج از تحمل بابونه رومی می باشد. در این بین، در بابونه آلمانی تحت تنش شوری و کمبود آهن هیچ باندی حذف نشد و دو باند 14 و 18 کیلودالتونی نیز در آن ظاهر شدند.